Zlokalizowana przy obecnej ul. Bytowskiej 1 Kuźnia Wodna po raz pierwszy wymieniona została w źródłach pisanych w 1597 r. Miejsce jej lokalizacji pierwotnie nazywano Mackershof. Do 1945 r. używano jeszcze nazw: Ernsttal, Eisenhammer i Hammerwerk. Zakład pracował nieprzerwanie do 1947 r. Od 1948 do 1957 r. obiekt popadał w ruinę Pozostałości kuźni zabezpieczone zostały w 1957 r. przez Muzeum Techniki NOT w Warszawie. Kuźnię po raz pierwszy udostępniono zwiedzającym w 1976 r. W grudniu 2016 r., z powodu problemów z finansowaniem działalności Muzeum Techniki, Kuźnia w Oliwie została przekazana Miastu Gdańsk. 26 stycznia 2018 r. obiekt zostaje użyczony Muzeum Gdańska z przeznaczeniem na nowy oddział: Kuźnia Wodna w Oliwie. Przejęto obszar 1548 m2 z budynkami uszkodzonymi podczas powodzi w 2016 r. Zabytkowe urządzenia wymagały uruchomienia i prac konserwatorskich. Od 2017 r. trwają prace nad projektami rewitalizacji i dostosowania obiektu do nowych funkcji muzealnych, w tym projekt nowego wielofunkcyjnego budynku którego posadowienie planowane jest w miejscu dawnej szopy gospodarczej. Tematem wystąpienia będzie dotychczasowa działalność Muzeum Gdańska w zakresie zabezpieczenia budynku i unikatowych urządzeń napędzanych kołami wodnymi. Przedstawione zostaną doświadczenia w udostępnianiu zwiedzającym kuźni podczas warsztatów i pokazów kowalskich oraz plany rozwoju nowej placówki w najbliższej przyszłości.